Schrijfster uit Haarlem zet klassen opsekop

Hildebrand met de kleutergroepen.
Hildebrand met de kleutergroepen.
Foto: haarlemnieuws

In de Opsekopse wereld ruikt hondenpoep naar bloemetjes, is spruitjestaart lekker en vindt niemand vakantie leuk. De juf op school is niet aardig en als ze zegt dat je moet gaan zitten, ga je allemaal staan.

Hildebrand met kleutergroepen.

Kinderpsychologe en schrijfster Mirjam Hildebrand heeft het druk tijdens de Nationale Voorleesdagen dit jaar. Soms draagt ze haar boek Opsekopse wereld voor aan drie klassen tegelijk. En doet ze Opsekopse spelletjes met bijvoorbeeld de kleuters en groepen drie op basisschool De Zonnewijzer in Haarlem-Noord.

Flexibel

In het boek gaat hoofdrolspeler Siem (vernoemd naar het neefje van Mirjam) op zijn kop op de bank liggen en zo betreedt hij de Opsekopse wereld waar vies lekker is en ja nee. Dat Siem en zijn opa in de regen naar buiten gaan in hun zwemkleren, en opa de zwembroek van Siem op zijn hoofd draagt, doet het goed bij dit publiek. Het leert de kinderen creatief en flexibel te denken en te spelen met tegenstellingen.

Eerder schreef Hildebrand Rumme Rups, dat hoog gevoelige en hoogbegaafde kinderen leert omgaan met verandering en groei. De schrijfster ontpopt zich ook en nu ze haar tweede boek heeft geschreven, is ze beschikbaar om als echte schrijver voor te lezen op scholen waar tenslotte haar publiek zit. Met Rumme Rups zette ze vorig jaar de eerste schreden op dit pad.

Fantasie

De schrijfster prikkelt overduidelijk de fantasie van de kinderen die ze voorleest. Een enkeling gaat tijdens het lezen al op zijn kop staan of andersom hangen op de bank. Wanneer ze in groep 3 na het voordragen vraagt of iedereen wil gaan staan, zegt een meisje: ,,Als je zegt dat we moeten staan, dan moeten we eigenlijk gaan zitten.”

Hildebrand in groep 3.

De kinderen leren ‘nee’ te knikken en ‘ja’ te schudden en ze leren ook om te roepen patat heel erg vies vinden. In de Opsekopse wereld dan. Wanneer ze moeten klappen, weten ze niet meer of ze hun handen nou normaal of andersom moeten houden.

Een aantal kleuters begrijpt het boek ook goed. Als ze het zaaltje verlaten, zeggen ze ‘niet-dag, niet-dag’ tegen de schrijfster.

Na afloop blijkt dat het boek indruk heeft gemaakt, de stapel boeken die Hildebrand heeft meegenomen om te verkopen en signeren raakt helemaal op. En dat is echt zo, niet in de Opsekopse wereld.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen