Iris: Een hartaanval hoort niet bij de cirkel van het leven

Iris Vonkeman.
Iris Vonkeman.
Foto: haarlemnieuws

He was a good man. Hij was wijs, maar toch te koppig om op te merken dat het voedsel waar hij het meest van genoot, hem doodde van de binnenkant uit. ‘Alles met mate’ werd hem fataal.

15 maart 2015

Het is een slome zondagochtend. Pap (50) is in de bossen van Zuid-Nederland met vrienden. Mam en Nina worden wakker gebeld door de telefoon die al drie keer is overgegaan en ik irriteer me aan het feit dat niemand opneemt. Het rinkelen stopt. Aan de telefoon is de politie. Politie? Mam loopt heen en weer door de keuken. ‘Er is iets met papa.’ Papa? Ik weet niet wat ik nu moet doen of denken. Een diepe stem galmt uit de telefoon. Nerveus tikken mijn vingers op de eettafel. ‘Wat erg voor je mam, wat is er gebeurd met opa?’ vraag ik als ze de telefoon ophangt. Haar antwoord verandert de nare situatie in een grote nachtmerrie: het is niet haar papa, het is die van mij.

18 maart 2015

Ik zit in de auto. Naast mij zit mijn oom achter het stuur. Hij is gelijk uit Noorwegen overgekomen toen hij het nieuws hoorde. Met Snow Patrol op de achtergrond staren we jankend voor ons uit. De trip naar Maastricht is lang. Zo verschrikkelijk lang. Wie had ooit gedacht dat dit het einde zou zijn? Het einde van mijn vader.

Als een opgeblazen ballon ligt hij in het ziekenhuisbed. De dokters hebben hem speciaal voor ons aan de ‘hartpomp’ gelaten waardoor hij nog warm is. Dat maakt het afscheid prettiger. Nog nooit heb ik zo hard gehuild in mijn leven. Voor de laatste keer leg ik mijn hoofd op zijn schouders. Een van mijn oortjes stop ik in zijn oor en ik strijk door zijn baard. Samen luisteren we naar Brian Eno, zijn grote held, met ‘How Many Worlds’

Ik denk aan het moment toen hij mij zijn grootste angst vertelde, het ergste wat hem zou kunnen overkomen: ons niet meer te zien opgroeien. Mijn zusje Nina en mij. Ons niet zien afstuderen. Wat onze passies ons zouden brengen in het leven. Hoe wij ons zouden ontplooien. Die mogelijkheid kwelde hem. Jammer genoeg was dat nu juist de situatie.

Emmers vol tranen

Een hartaanval is niet iets normaals. Desondanks lijkt het toch een normaal patroon te worden in onze samenleving. Iedereen kent wel iemand met een hoge bloeddruk, hoog cholesterolgehalte of iemand die een hartinfarct heeft gehad. Ruim 20.186 mensen in Nederland gaan er jaarlijks aan onderdoor. Dat betekent 55 vaders, moeders, broers, zussen, ooms en tantes en emmers vol tranen per dag. Onder de vrouwen in Nederland zijn hart- en vaatziekten zelfs doodsoorzaak nummer één.

Deze getallen blijven mij shockeren, zeker omdat hart- en vaatziekten uitsluitend worden veroorzaakt door cholesterol. Nee toch? Er zijn toch ook andere risicofactoren? Wat dacht je van roken? Stress? Te weinig sporten? Het is zeker belangrijk om rekening te houden met deze factoren. Toch zullen ze geen verschil maken zolang er geen hoog cholesterolgehalte is.

Ik krijg vaak de vraag: maar andere dieren eten toch ook vlees? Ja, dat weet ik. Betekent het dat wij ook vlees moeten eten? Nee. Het is onzinnig om mensen met carnivoren te vergelijken. Ten eerste, vlees is voor hen van het grootste belang. Dat is de cirkel van het leven. Het lichaam van een carnivoor is er volledig op aangepast om vlees te eten. Het menselijk lichaam niet. Het is onmogelijk voor haaien, tijgers, leeuwen, hyena’s om een hartinfarct te krijgen. Voor mensen is het bijna dagelijkse kost. Ten tweede, wij hebben de keuze om geen dieren of hun bijproducten te eten. Sterker nog, we zijn beter af als we ze gewoon laten voor wat ze zijn: levende, voelende, bewuste wezens met net zoveel verlangen naar een vrij en gelukkig leven als wij.

Een hartaanval is niet natuurlijk

De reden dat ik het zo belangrijk vind dat mensen geen dieren en hun bijproducten eten is omdat ik zoveel mogelijk leed wil voorkomen. Dieren- en mensenleed. Ik wil niet dat dieren geforceerd worden hun leven te geven voor producten die niet noodzakelijk zijn voor ons bestaan. Ik wil niet dat vaders en moeders hun kinderen niet zien opgroeien en ik wil niet dat kinderen opgroeien zonder ouders. Ook wil ik mensen niet vertellen wat ze moeten doen of hoe ze moeten eten. Ik wil ze bewuster maken, vertellen wat verstandiger is om te doen.

Een hartaanval namelijk is niet natuurlijk, niet eerlijk, niet nodig, zo abrupt en zo makkelijk te voorkomen. Door te eten wat van puur belang is voor het menselijk lichaam. Vlees (en ja, vis is ook vlees), zuivel en zeker eieren vallen, naar mijn mening, niet in die categorie. Het zijn cholesterolbommen die, ondanks de velen jaren van onderzoek, nog steeds tot ‘normaal’ voedsel gerekend worden. Voedsel is niet normaal als het negatieve effecten geeft. Ik zie het lijf als een auto. Wanneer je er de verkeerde brandstof in gooit, gaat ‘ie sputteren. Je stopt geen benzine in een diesel. Dat gaat niet werken. Om dezelfde reden stop je geen dierlijke producten in je lichaam. Dat gaat fout. Goed fout.

‘Wanneer uw waarden duidelijk zijn, is het nemen van beslissingen makkelijker.’ –Roy Disney

Meteen omslaan naar het veganisme is voor bijna niemand mogelijk, ook ik heb er minstens twee maanden over gedaan. Kleine stapjes maken het makkelijker en prettiger. Begin bijvoorbeeld met één veganistische maaltijd per week. Experimenteer wat meer. Zoek recepten van je favoriete maaltijden, maar zet er vegan achter in de zoekbalk. Ga dan over op één veganistische maaltijd per dag. Probeer een week vegetarisch te zijn. Maak daar twee weken van. Enzovoorts. Die kleine stapjes hebben grote consequenties. Zowel voor jezelf en naasten, als voor de dieren en de planeet.

Maagzuur

Dagelijks worden hordes mensen geconfronteerd met foute signalen van het lichaam. Een schreeuw om hulp. Een schreeuw om verandering. Voor iedereen is het anders. Mijn vader had bijvoorbeeld nooit pijn aan zijn linkerarm (een bekend symptoom van hartaanvallen). Wel had hij vaak last van maagzuur. Luister naar deze signalen, je krijgt ze voor een reden. Take care.

3-Course menu van de maand

Voorafje: Champignon crème soep

Main: Easy Peasy Taco’s (gebruik Vivera Gehakt en Plantaardige Remia Mayolijn)

Dessert: Warme Fudge Sundae

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen