Muzikale Haarlemmer Ruud Jansen goes international #1

Foto: Charles Duijff en Pixabay

Dat muziek je soms wel eens ergens anders brengt dan Nederland is één van de leuke bijkomstigheden. Dus, ga ik u eens vertellen waar ik zoal geweest ben. Verwacht geen gedetailleerd reisverslag, maar meer hoe het zo gekomen is.

Ik ga het ook niet hebben over mijn vakanties, want dat hoorde niet bij mijn muzikale activiteiten. Hoewel…Mijn allereerste vliegreis was naar Frankfurt. Okay, ik had als kind eens een rondvluchtje gemaakt boven Amsterdam, maar dat tel ik niet mee…

Frankfurt

Wat deed ik daar? De Frankfurter Messe bezoeken. Kijken naar de nieuwe uitvindingen die de diverse orgelmerken te bieden hebben. En daar zag ik dus voor het eerst de legendarische GX 1, die toen nog GX 707 heette. Wat was ik onder de indruk van dat instrument!

Schotland

In 1974 maakte ik kennis met een Schotse organist, die vertegenwoordiger was van Kentucky orgels. Hij nodigde mij uit een paar weken naar Schotland te komen. En zo geschiedde. Wat een prachtig land! Veel gezien en bij mijn gastheer thuis gekeken naar de voetbalfinale Nederland-Duitsland. Het medeleven van de Schotten met mij na het verlies was hartverwarmend….

Hamburg

De volgende reis ging naar Hamburg, om daar deel te nemen aan het Yamaha Electone Concours. Ik werd er 2e.

Dan breekt het gedenkwaardige jaar 1976 aan. In Amsterdam won ik de finale van het Electone festival, en dat werd dat jaar internationaal in Europa wat groter aangepakt, met een heuse finale in Hamburg. Best wel leuk, op uitnodiging van Yamaha bijna een week lang in een luxe hotel in deze Duitse stad. Het was een echte finale met deelnemers uit zes landen. Mijn dagindeling bestond uit oefenen en ’s avonds de kroeg in….. Nou ja kroeg… Een luxe hotelbar boven op het hotel: ‘The Blue Cellar’. Die bar draaide ook langzaam in het rond zodat je een mooi uitzicht over de omgeving had.

Ik had weer eens in één van mijn dieet bevliegingen en dronk geen bier meer maar was aan de whisky. Wel verdund met water hoor! Dan maak je vervolgens kennis met de Engelse deelnemer. Met hem had ik een buitengewoon leuk contact. Hij was samen met een Schotse vertegenwoordiger van de Engelse importeur en wij zaten de avond voor de finale lekker met elkaar te pimpelen.

Nu weet ik niet of u het effect kent van teveel whisky? Ik tot dan toe niet maar dat zou heel snel veranderen….Ongelooflijk hoe ziek ik ben geweest, toen ik eenmaal ging liggen……Bijna niet geslapen die nacht, zo ziek als ik was. En de volgende dag? Koppijn, trillen, kortom een kater van hier tot morgenochtend..Dan ’s avonds die finale……..Ook nog een incidentje, omdat ik er achter kwam dat het orgel, waar we op zouden spelen niet in orde was. Ik probeerde dat de organisatie duidelijk te maken, maar als u de Japanners een beetje kent, weet u dat dat vooralsnog onmogelijk is.

Hun product was perfect. Maar wie schetst mijn verbazing….. Toen ik wat aan de vroege kant terug was in de zaal en in de in de coulissen keek, stonden er een aantal Japanners met technische schema’s rond het orgel. Toen de finale begon was het euvel verholpen…..Hij was toch niet stuk?

De finale was spannend. En van hoog niveau. Ik speelde een nieuwe bewerking van mijn eigen compositie Love Confession en kennelijk maakte dat nogal indruk. We moesten ook nog een improvisatie- opdracht uitvoeren. Ondanks mijn trillingen en koppijn ten gevolge van de kater ging dat best goed. Ja hoor, ik won! Samen met mijn Engelse vriend wonnen we de reis naar Japan.

Leuke bijkomstigheid was nog, dat Jan Hupkens, ja hij weer (zie eerdere columns), mijn moeder met de auto naar Hamburg had gebracht zodat zij bij de finale aanwezig kon zijn.

Volgende column: Met Ruud naar Japan…..

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen