Sommige Haarlemmers zijn zo trots dat ze een Mug zijn, zo trots op hun stad, dat ze een bijpassende tatoeage laten zetten. Dan staat er een mug op hun arm of in hun nek. Ook het stadswapen van Haarlem komt voor als tattoo. Zo trots zijn deze Muggen op hun afkomst. Een Haarlemmer zegt dat zijn zoon weliswaar in Spanje woont, maar wel met een tattoo rondloopt met de tekst: Haarlems bloed.
Wedijveren wie het meest Mug is
Haarlem.nieuws.nl vroeg een aantal weken geleden wanneer iemand zich Mug mag noemen. Op verschillende plekken op internet kwamen vele honderden reacties binnen. Veruit het meest genoemde antwoord: wanneer iemand geboren én getogen is in Haarlem. En anders heb je lekker pech.
Enkele Muggen vinden zelfs dat je pas een Mug bent wanneer ook je ouders in Haarlem zijn geboren. Wat ook opvalt aan het gros van de reacties is dat menigeen supertrots is om een Mug te zijn. Er wordt in de reacties soms zelfs gewedijverd wie er meer mug is. Mensen lijken niet meer en niet minder dan hun identiteit te ontlenen aan het Mug-zijn.
Ook zijn ze vaak streng voor Wannabee-muggen. Sorry hoor, lees je dan, maar iemand die in Haarlem woont is nog niet automatisch een mug. Dat levert ook discussies over de regels op: iemand die 64 jaar is en vanaf zijn vijftiende niet meer in Haarlem woont, is een Mug. Maar een collega die bij wijze van spreken veertig jaar lang vol in het Haarlemse leven staat, mag zich geen Mug noemen.
Hoewel de ‘regels’ volgens de meesten streng zijn, is liefde voor de stad voor iedereen uiteindelijk het belangrijkst. ‘Ik denk dat je een echte mug bent als je hart in Haarlem ligt’, reageert Doreen Martens-Van Royen, ‘als je het de allermooiste stad vind die er is en je heimwee hebt naar Haarlem als je ergens anders bent.’
‘Hokjesdenken’
Er klinkt ook kritiek op de vraagstelling door. Op de schaal van alle wereldproblematiek is aandacht voor dit onderwerp wel erg sullig, zegt men soms. En Michiel van Reenen reageert op Facebook met de opmerking dat hij onpasselijk wordt van het ‘rigide hokjesdenken.’ ‘Ik vind dat we dat eens lekker in het midden moeten laten. Dat gezeik de hele tijd, om alles ‘voor eens en voor altijd’ vast te willen leggen, en dat rigide hokjesdenken – ik word er onpasselijk van. Zeg ik, als (hoe dan ook, ik ben geboren op het Florapark) mug.’
En er is ook kritiek op de antwoorden die door sommigen als ‘eng’ worden ervaren. Zij vinden dat sommige inwoners van Haarlem worden uitgesloten. Zoals Erik Boele, die zegt: ‘Mag een zich hier vestigende ‘vluchteling’ zich ook MUG noemen? Voor mij is iedereen, die zich gevoelsmatig aan deze fantastische stad verbonden voelt zich MUG noemen – doe ik ook. En wie daar moeite mee heeft nodig ik graag eens uit voor een biertje op een mooie plek in deze stad.’ Hij krijgt veel steun voor zijn reactie.
